प्रेम जिवना ....
ये आता जरा
माझ्या मनीच्या घर अंगणा...
स्वर्गसुंदरा ....
फुल आता जरा
जाईजुइच्या मधचंदना..
प्रेमात एकांत असावे
दोघांचेही मनं शांत असावे
कुणी हसावे कुणी रडावे
रडता रडता पळत सुटावे
पळता पळता काटा रुतावा
काट्याचे ते दर्द सहावे
सहता सहता पुन्हा रडावे
रडता रडता थोडे हसावे
अशी असते हि प्रेमवंदना
कुणी जाणीयले मर्मबंधना.....
प्रेम जिवना ....
ये आता जरा
माझ्या मनीच्या घर अंगणा...
स्वर्गसुंदरा ....
फुल आता जरा
जाईजुइच्या मधचंदना..
प्रेम जाणीयले
कुणी नाही अजुन
दोन जिवांचा हा
मेळ जुळतोय कुठून...
देहामध्ये ह्रुदय असावे
ह्रुदयाला त्या पंख असावे
पंखांवरती बसूनी जावे
बसता बसता उडूनी जावे
उडता उडता खाली पहावे
पहाता पहाता पडुनी जावे
पडूनी जाता जख्मी व्हावे
जखमांचे ते दर्द सहावे
सहता सहता पुन्हा रडावे
रडता रडता थोडे हसावे...
अशी असते हि प्रेमवंदना
कुणी जाणीयले मर्मबंधना.....
प्रेम जिवना ....
ये आता जरा
माझ्या मनीच्या घर अंगणा...
स्वर्गसुंदरा ....
फुल आता जरा
जाईजुइच्या मधचंदना....
कवि:- सतिश चौधरी
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment